พระอุโบสถก่ออิฐถือปูน หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้องสี ลดชั้น มีช่อฟ้าใบระกา ปูนปั้นประดับกระจก พระอุโบสถนี้เป็นพระอุโบสถหลังที่ 3 สร้างขึ้นใหม่ในปี พ.ศ. 2473 สมัยรัชกาลที่ 7 วิหารของวัดประดิษฐานพระพุทธรูปหินทรายแดงที่นํามาจากวัดร้างที่ตั้งอยู่เชิงสะพานท่าข้ามบางนกแขวกซึ่งปัจจุบันเป็นวัดคริสต์ หมู่กุฏิสงฆ์ทำด้วยไม้สัก เป็นอาคารไม้ใต้ถุนสูงมีระเบียงโดยรอบ หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ฝาไม้ลูกปะกนทึบ เป็นอาคารที่สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5–6

ปูชนียวัตถุของวัด หลวงพ่อพระศรีสัพพัญญู เป็นพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ในพระอุโบสถหลังปัจจุบัน แต่เดิมพระพุทธรูปองค์นี้อยู่กลางแจ้งนานเท่าไรไม่มีใครทราบได้ มีต้นไม้ปกคลุมองค์ท่านเป็นป่ารก คาดว่าเป็นพระพุทธรูปเก่าแก่ที่ได้สร้างมาพร้อมกับวัดโบราณ ต่อมาประชาชนใกล้วัดได้ช่วยกันถางต้นไม้ออก แล้วเอาปูนขาวพอกหุ้มองค์ท่านไว้ คนสมัยนั้นจึงเรียกท่านว่า หลวงพ่อเผือก[2] นอกจากนี้ยังมีพระบรมสารีริกธาตุประดิษฐานในอุโบสถ หลวงพ่อเกสมงคลพุทธพรหมบดี และพระพุทธนรสีห์ชินินทรมหามุนีศรีสมุทร[3]